قرار الهی

منبر،سخنرانی،دروس حوزه، مقالات اسلامی،روضه و..

قرار الهی

منبر،سخنرانی،دروس حوزه، مقالات اسلامی،روضه و..

پیوندهای روزانه
پیوندها

۶ مطلب با موضوع «روضه» ثبت شده است

یاد امام شهدا

یاد امام و شهدا ، دل و می بره کرب و بلا


بعضی شبا وقتی بابا ،کنج دلش غوغا میشه ، یا بعضی وقتا دل شب ، وقتی که از خواب پا میشه


میره یه گوشه میشینه ، آلبومشو وا می کنه ، خوب می دونم گذشتشو با اونا پیدا میکنه ، با اونا نجوا میکنه


درد و دل این روزاشو (با اونا نجوا می کنه2)


یاد امام و شهدا ، دل و می بره کرب و بلا


(می گم بابا اینا کین که با لباس خاکین 2) اما هزار تا کهکشون ، سرتاسر هفت آسمون


(مونده به زیر پرشون 2)         .......................میگه پسرم ، نور دلم، باغ گلم ، همه حاصلم


الهی هیچ مسافری ، از رفیقاش جانمونه ، تو هم دعا کن که بابات ، غریب و تنها نمونه


بعد امام و شهدا (زیاد تو دنیا نمونه 2)  اینا تو آسمون بدر، ستاره های سحرند


به جون تو برای من (عزیز تر از برادرند2).


به کی بگم ، چه جور بگم ، بعضی هاشون تو بیداری ، بعضی هاشون تو رویاها


جلوه مولا رو دیدن ، جذبه آقا رو دیدن


یاد امام و شهدا ، دل و می بره کرب و بلا


می گم بابا ، چرا هر وقت پیش شما، میون کل جبهه ها (اسم شلمچه که میاد2)


چه سریه ، چه رازیه ، فوری برافروخته میشین ، مثل شمع سوخته میشین.


میگه پسرم ، ای پسرم ، نمک نزن ، بازم به زخم جگرم ، سرتاسر جبهه همش نور تجلی خدا بود به خدا


آخر دنیا بود به خدا (کرب و بلا بود به خدا2)


(حضرت زهرای بتول ، با اینکه ما نوکرشیم 2) ( مادر ما بود به خدا2)


اما میون جبهه ها ، شلمچه بیشتر از همه(گرفته بوی فاطمه 3)


شب حمله ، همهمه بود ، روی لبها زمزمه بود ، کی تو دلا واهمه بود،(دعوا سر، سربند یا فاطمه بود3)


ذکر لبها یا زهرا می شد ( همه گره ها بود وا میشد2)


یاد امام و شهدا ، دل و می بره کرب و بلا


این رفیقم که می بینی ، میون دار هیئت ها بود ، مسجدی بود ، بی ریا بود ، باصفا بود، با خدا بود،


یه شب توی میدون مین ، آخر به آرزوش رسید ، ترکشای خمپاره ها هردوتادستاش و برید


این رفیقم که می بینی ، اهل نظر بود به خدا ، مرغ سحر بود به خدا ، مرد خطر بود به خدا


یه شب توی میدون مین ، دیدم بی سر بود به خدا ، مرد خطر بود به خدا


این رفیقم که می بینی ، انیس و یار و یاورم ، عزیزتر از برادرم ، نور دو چشمون ترم


وقت وداع آخرش ، می گفت بگو به مادرم. از خدا خواستم همیشه که برنگرده پیکرم


این رفیقم غلامعلی ، نوحه خونه ، روضه خونه ، وقتی دل بابات می گیره شعرای اونو میخونه


آخرش ، حاجتم و من می گیرم .یه روز از عشق تو مولا میمیرم(قربون کبوترای حرمش 2)


یاد امام و شهدا ، دل و می بره کرب و بلا

  • موافقین ۰ مخالفین ۰
  • ۱۴ دی ۹۵ ، ۲۱:۳۳
  • ۸۰۶ نمایش

امام حسین

آیا امام حسین علیه السلام برتر از دیگر امامان است؟


پاسخ:


بر اساس متون مقدس دینی و روایات ائمه همه ائمه نور واحد هستند(1).

یعنی در فضائل ذاتی برابر هستند اما شرائط زندگی و موقعیت سیاسی و اجتماعی که در آن زندگی می کردند مساوی نبوده است و چه بسا همین موقعیت خاص اجتماعی موجب یک نوع برتری برای آن امام (ع) شده است.

حال این برتری یا از این نظر است که خداوند به آن امام (ع) عنایت ویژه ای نموده است.

چنانکه امام باقر (ع) و امام صادق (ع) فرمودند:

به درستیکه خدای تبارک و تعالی در قبال شهادت امام حسین (ع)، امامت را در فرزندان و ذریه او قرار داد، و شفا را در تربتش و استجابت دعا را در نزد قبرش و زائر قبر حسین علیه السلام مدتی را که به زیارت می رود تا بر می گردد جز عمر او بحساب نمی آید.(2)

و یا از این نظر است که بیان برتری امام خاصی در متون دینی عاملی در ایجاد پیوند بین مکتب و عواطف و احساسات و عشق مردم خواهد گشت و همین موجب زنده بودن همیشگی مکتب خواهد شد.

چنانکه امام صادق (ع) فرمود: "اگر نزد کسی از حسین (ع) یادی به میان آید و اشک از چشمان او باندازه بال مگسی جاری شود ثوابش بر خدای عز و جل است که کمترین آن دخول در بهشت است(3)

روایات زیادی که فضیلت گریه و عزاداری را برای امام حسین (ع) بیان می کنند در همین راستا قرار دارند.

اما نکاتی که می توان اشاره نمود :

- آشکار نمودن و نشان دادن روح حماسی و شجاعت و قهرمانی امام (امامت) در یک صحنه و میدانی که در جلو چشم هزاران افراد بوده

و چندین تاریخ نگار و مورخ، با چشم خود دیده و با گوش خود شنیده اند و آنرا ثبت نموده اند. و همین موجب زنده شدن روح حماسی و غیرت و شجاعت در میان مسلمین شده است.

پیامدهای آن قیامهای متعددی بود که پس از عاشورا رخ داده است. و در واقع کمتر انقلاب مردمی بعد از امام حسین (ع) در ممالک اسلامی رخ داده که رهبران آن نهضت، از امام حسین (ع) الگو نگرفته باشند.

و به تعبیر شهید مطهری: "کلید شخصیت حسین حماسه است، شور است، عظمت است، صلابت است، شدت است، ایستادگی است، حق پرستی است.(4)

 2- امام حسین (ع) شخصیت اسلامی مسلمین را زنده کرد.(5)

3- واقعا کربلا، پیامی است که با خون نوشته شد. و تاریخ نشان می دهد که سخنانی که با خون نوشته شده هرگز پاک نمی شود. زیرا از کمال صداقت و خلوص و عمق تصمیم و اندیشه حکایت می کند.(6)

هیچ کس به اندازه شهدا به بشریت خدمت نکرده است چون آنها هستند که راه را برای دیگران باز می کنند و برای بشر آزادی را به هدیه می آورند آنها هستند که برای بشر محیط عدالت بوجود می آورند

که دانشمندان به کار دانش خود مشغول باشند؛ مخترع با خیال راحت به کار اختراع خودش مشغول باشد، تاجر تجارت کند، محصل درس بخواند،

و هر کس کار خودش را انجام دهد. اوست که محیط مناسب را برای دیگران به وجود می آورد مثل آنها مثل چراغ و مثل برق است. اگر چراغ یا برق نباشد، ما و شما چکار می توانیم انجام دهیم؟(7)

نتیجه این که :

امام حسین(ع) به خاطر شرایط زمانی در این برهه از تاریخ قرار گرفت و صاحب این مقام و منصب شد و شیعه معتقد است هر امام دیگری اگر در زمان ایشان بود و این شرایط را داشت قطعا کارهایی را که امام حسین(ع) کرد می کردند.


پی نوشت:


   1-بحار الانوار ج 26 ص 222 و 280 و 310.

   2- بحار الانوار ج 44 ص 221، تفسیر برهان ج 4/242،

   3- بحار الانوار ج 44، ص 289 و 291.

   4- مجموعه آثار مطهری، ج 17، ص 45.

   5- همان، ص 50 تا 62.

   6- همان، ص 656 و 657.

   7- همان، ص 42.

اُجرت معلم قرآن چقدر است؟


عَنِ الْفَضْلِ بْنِ أَبِی قُرَّةَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) هَؤُلَاءِ یَقُولُونَ إِنَّ کَسْبَ الْمُعَلِّمِ سُحْتٌ فَقَالَ کَذَبُوا أَعْدَاءُ اللَّهِ إِنَّمَا أَرَادُوا أَنْ لَا یُعَلِّمُوا الْقُرْآنَ وَ لَوْ أَنَّ الْمُعَلِّمَ أَعْطَاهُ رَجُلٌ دِیَةَ وَلَدِهِ لَکَانَ لِلْمُعَلِّمِ مُبَاحاً.


فضل بن ابى قرّه می گوید به امام صادق علیه السلام گفتم: اینان مى ‏گویند درآمد معلّم، حرام است! حضرت فرمود: دشمنان خدا دروغ مى‏ گویند. آنان مى‏ خواهند که آموزگاران، قرآن را آموزش ندهند، و اگر شخصى [به اندازه‏] دیه فرزندش را نیز به معلّم بدهد، براى وى حلال است.


الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏5، ص: 121.

مجالس مناجات و ادعیه و زیارات


یکی از باحلاوت ترین بخشهای مداحی خواندن مناجات و ادعیه و زیارات است که معمولا به دو روش برگزار می گردد.


روشهای خواندن ادعیه و زیارات


الف)سنتی 

ب)نو


الف)سنتی

در این روش زمان محدودی برای برنامه در نظر گرفته می شود ،

از جهت سبکی یک نظام کلی منسجمی وجود دارد

و تفسیر عبارات دعا و زیارت و روضه خوانی ، در بخشهای مشخصی صورت می گیرد.

معمولاً این روش در محافلی کاربرد دارد که مداح مستمع ثابت و اهل فن ندارد.


ب)نو :


در این روش زمان برنامه نامحدود است ،

از جهت سبکی یک نظام کلی منسجمی وجود ندارد و گریزهای سبکی مختلفی به

تناسب مجلس صورت می گیرد

و عبارات دعا و زیارت ، در هر بخش ممکن است تفسیر شود.

معمولاً این روش درمحافلی کاربرد دارد که مداح مستمع ثابت و اهل فن دارد.


شروع از روش سنتی

توصیه می کنیم ذاکرین اهل بیت (ع) ابتدا به فراگیری روش سنتی خواندن ادعیه

 و زیارات بپردازند ؛ چراکه اکثر محافل شرایط محافل سنتی را دارند و علاوه

بر این خواندن ادعیه و زیارات به روش نو نیاز به تجربه ، علم و تبحری است

که کسب آن گذشت زمان را می طلبد.


توجه به الگو

برای فراگیری روش خواندن ادعیه و زیارات ، الگویی سنتی از خواندن اساتیدی چون: حاج ماشاء الله عابدی ، حاج مرتضی طاهری ، حاج مهدی سماواتی و...


انتخاب کنید و با رعایت الگوی تمرین ، سبک و تلفظ صحیح ادعیه و زیارات را 

به خاطر بسپارید.


تفسیر

برای تفسیر و توضیح ادعیه و زیارات حین خواندن ، ابتدا از جملات و تفسیر و

توضیح اساتید که در الگوها بیان کرده­اند استفاده کنید، سپس به سراغ کتب 

تفسیری ادعیه و زیارت رفته و مطالب مناسب را در الگوهای سبکی فرا گرفته از 

اساتید ـ قرار دهید تا به مرور زمان خودتان صاحب سبک و روش تفسیری ادعیه و 

زیارات شوید.


برای فراگیری خواندن ادعیه و زیارات به روش نو ، حتماً پس از تبحر در روش 

سنتی اقدام کنید و الا دچار عدم انسجام سبکی خواهید شد. پس از یادگیری کامل

روش سنتی به عنوان الگو از روش خواندن ادعیه و زیارات اساتیدی چون حاج 

منصور ارضی، حاج سعید حدادیان ، حاج محمد طاهری و حاج محمود کریمی استفاده 

نمایید.


 

چهارچوب کلیمحافل مناجات و ادعیه و زیارات


ذکر صلوات و دعای فرج

توسل به امام زمان(عج)

متن دعا و مناجات

ذکر مصیبت

دعا و مناجات پایان مجلس


ذکر صلوات و دعای فرج

مجالس دعا و مناجات ، با ذکر سه صلوات که پس از هر صلوات ، مستمع آن را 

تکرار می نماید، آغاز می گردد. و پس از آن دعای فرج قرائت می شود.


توسل به امام زمان(عج)

توسل به امام زمان(عج) با خواندن اشعار مرتبط ، در محافل دعا و مناجات 

معمول است ، در این بخش همواره به مستمع ذکر یابن الحسن دم داده می شود و 

در پایان هم به ذکر مصیبت مرتبط با مناسبت اشاره ای می شود

 

متن دعا و مناجات

پس از توسل ، با اشاره و یاد از شهدا ، امام شهیدان و گذشتگان متن دعا و 

یا زیارت آغاز می شود. در خواندن این بخش به نکاتی باید توجه داشت:

تسلط بر متن دعا و زیارتو صحیح خواندن دعا

متن دعا و زیارت ، بایستی آنقدر برای مداح تکرار شده باشد که خواننده از جهت لفظی و معنایی دچار اشکال نشود.


تلفظ و اعراب صحیح هنگام خواندن ادعیه و زیارات بسیار مهم است ؛ چه بسا با تغییر یک اعراب یا یک تلفظ معنای دعا تغییر یابد.


دریافت معنای صحیح وترجمه ساده

مداح باید به معنی صحیح کلمات دعا واقف باشد چه از جهت ترجمه و چه از جهت تفسیر و شرح و توضیح.


باید عبارتهایی که برای مستمع قابل درک نیست با بیانی ساده شرح و تفسیر شود.


لحن ملایم و مناجاتی

از جهت صوتی و سبکی بهتر است که ادعیه و زیارات را با لحنی ملایم و عاطفی

خوانده و از فریاد زدن و بلند خواندن پرهیز شود، چرا که در دعا و مناجات، 

تضرع و خشوع شرط است، البته تناسب سبک و محتوا باید رعایت شود و اگر واقعا 

فرازی دارای محتوایی حماسی است با لحن حماسی بیان شود.


عدم خواندن شعر و روضه طولانی در میان دعا

به طور کلی فاصله انداختن طولانی بین اجزای دعا مناسب به نظر نمی رسد و 

اصالت آن را از بین می برد به همین جهت حتی المقدور خواندن شعر و روضه و 

مخصوصا سینه زنی را به ابتدا و انتهای ادعیه و زیارات منحصر کنید.


عدم افزودن عبارت به ادعیه و زیارات

از اضافه کردن عبارت به ادعیه و زیارات به قصد ورود جدا بپرهیزید، زیرا که

از جهت شرعی دارای اشکال است، اما به قصد رجا اگر بعضی از عبارات دعا و 

زیارت تکرار شود ، اشکال ندارد. البته بعضی از اضافاتی که توسط افراد ـ اگر

چه به قصد رجاء ـ به ادعیه و زیارات صورت می­گیرد، حالت نامأنوس و نامناسب

دارد ، از آنها نیز باید پرهیز کرد. روایاتی وجود دارد که حتی سفارش شده 

است کلمه­ای و یا ضمیری به ادعیه و زیارات اضافه نشود.


خواندن دعا در حد پذیرش مستمع

اگرچه بهتر است دعا کامل خوانده شود اما لازم نیست که حتما یک دعا و یا 

زیارت در هر شرایط و حتی زمانی که مستمع پذیرش ندارد به طور کامل خوانده

شود بلکه بهتر است به مقتضای حال و به حدی که مستمع آمادگی دارد فرازهایی 

از دعا را بخوانید سپس مجلس را به اتمام برسانید.



ذکر مصیبت

خوب است در اواخر دعا ـ با توجه به عبارتی مرتبط از دعا و یا زیارت ـ یک گریزی به روضه صورت بگیرد ؛ البته در صورتیکه قرار است روضه کامل و طولانی 

بخوانید و یا برنامه سینه زنی داشته باشید حتما پس از اتمام دعا این کار را

انجام دهید.


دعا و مناجات پایان مجلس

در بعضی از محافل که روضه بین دعا خوانده می شود ؛ دیگر پس از پایان دعا و

زیارت ، دعای دیگری صورت نمی گیرد . اما در محافلی که برنامه روضه و سینه 

زنی پس از دعا برگزار می گردد به روش مذکور در بخش محافل روضه ، دعا و 

مناجات پایانی برگزار می گردد.


منبع  : سایت آموزش مداحی یاس کبود


................................. 


تکرار بعضی از کلمات ادعیه توسط مداح ها:


نظر نویسنده نشریه دلیل کاروان بعثه مقام معظم رهبری در حج  درباره تکرار عبارات دعا


کتاب حج 25 در مورد تکرار برخی عبارات از خود نشان 

می دهند . ایشان در این ارتباط می نویسد : « اما نکته ای که رعایت نشد این 

که بسیاری از دعاخوان ها دخل و تصرف هایی

در خواندن دعاها می کنند . 

مثلاً بر خلاف مأثور ، برخی جملات را سه بار می خوانند و به قدری این موضوع

رواج یافته که مردم دعاخوان معمولاً می دانند کدام جمله را باید سه بار 

بلند خواند . مثلاً در دعای کمیل جمله های « یا نور یا قدوس » ، « ظلمت نفسی » ، « یا رب ارحم ضعف بدنی » و « یا من اسمه دواء وذکره شفاء » را بیش از یک بار می خوانند . چون این ادعیه مأثورند باید همان گونه که از ائمه ( علیهم السلام ) 

رسیده اند ، خوانده شوند . اگر لازم بود جملاتی از دعا تکرار شود خود 

معصوم می فرمود . مانند « یا رب » که در سه جای دعای کمیل سه بار وارد شده 

است . . . »


ایشان سپس به نقل از مرحوم حاج شیخ عباس قمی و مرحوم 

آیة الله سید رضا صدر در ردّ و نکوهش دخل و تصرف در احادیث و زیارات و 

ادعیه شواهدی می آورد . ( 1 )


شکی نیست این دخل و تصرف ها همان گونه که حاج شیخ عباس 

قمی « اضافات » به زیارت عاشورا و یا دعای مجیر و یا « قلب » واژه ها و نیز

« جعل » عبارات و زیارات را مردود و بدعت می داند ؛ و یا آنچه آیة الله 

صدر به نقل از امام صادق ( علیه السلام ) در نهی از « جابه جایی » یا « اضافه کردن » بر کلام معصوم آورده است ، خلاف است و غیر قابل قبول .


اما در قرائت دعای کمیل هیچ یک از اینها نیست . یعنی نه

« اضافات » است و نه « قلب واژه ها » ، « جعل عبارات » و « جابجایی » کلام

معصوم ؛ بلکه « تکرار » است آن هم به قصد توجه و تنبه بیشتر ، و نه به نیت

« جزئیت » دعا که همان « اضافه کردن بر کلام معصوم » است .


« تکرار » بخش هایی از کلام خدا در نماز اشکال ندارد تا چه رسد « تکرار »


ــــــــــــــــــــــــــــــــــ


1 . کتاب حج 25 ، ص 66 تا 73 .



117


فرازهایی از یک دعا . امام خمینی ( قدس سره ) 

در مسأله 1136 رساله خود می فرمایند : « اگر چیزی از حمد و سوره و ذکرهای 

نماز را عمداً یا احتیاطاً چند مرتبه بگوید ، اشکال ندارد . » آیات عظام

خویی

و سیستانی هم در این مسأله تنها قید « بدون قصد جزئیت » را اضافه کرده اند

و بدیهی است هیچ دعای کمیل خوانی و هیچ همراه کننده او « قصد جزئیت » به 

دعا را نداشته اند وگرنه می بایست دعاهای کمیلی را چاپ می کردند که دارای 

سه عبارت « یا نور یا قدوس » و « ظلمت نفسی » و . . . بود !


حضرت آیة الله زنجانی هم در این باره چنین نظر داده اند

: « بدون قصد وجوب یا استحباب ، ذکر خاص چند مرتبه بگوید اشکال ندارد ؛ 

ولی اگر از روی وسواس چند مرتبه بگوید کار حرامی انجام داده است . » 

طبیعتاً ت

کرار عبارات دعای کمیل و توسل و . . . از روی وسواس هم نیست .

  • موافقین ۱ مخالفین ۰
  • ۰۹ مرداد ۹۴ ، ۰۱:۳۷
  • ۱۶۵۰ نمایش


بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن صلواتک علیه و علی آبائه فی هذه الساعه و فی کل الساعه ولیا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه ارضک طوعا تمتعه فیها طویلا

دوست دارم تا جون دارم،اسم تو رو صدا کنم

درد عمری دوری رو ،با دیدنت دوا کنم

اگه ساکت باشی منو از حال می بری،بگو زمزمه و

عمریه

می گه پدرو مادرم عازم کربلان،حسین جان چرا منو اینقدر داری می سوزونی،دیگه بسه،دیگه بسه،آقا عاشقی که گناه نیست،

عمریه

می بینم گوشه کنار،کوچولوهاو نوجوونها دارن زار زار گریه می کنند،اخه شما چی می دونید کربلا کجاست،حسین کیه.

دوست دارم تا جون دارم،اسم تو رو صدا کنم

درد عمری دوری رو ،با دیدنت دوا کنم

قربونت برم ارباب بی کفن

عمریه

این و از زبون شماها می گم

عمریه منتظرم یه روزی کربلا باشم

با سراپای وجودم قبرتو نگاه کنم

آقاجانم،قربون حرم قشنگت،بگم؟وصف العیشه دیگه،قربون بین الحرمینت،شما که ندیدید هی گریه کنید،شاید امروز کربلایی بشید ،قربون پرچم سرخ حرمت،آخ بگم؟ قربون گودال قتلگاه،بگم؟قربون تل زینبیت،قربون کف العباست،قربون نهر علقمه ات، می ری کربلا،تو این کوچه پس کوچه های کربلا،توی بازار،از این کوچه به اون کوچه،می بینیم، گوشه ی یه کوچه یه پنجره ی کوچلو گذاشتن،با عربی یه چیزهایی نوشتن،یه مهتابی سبز روشنه،می پرسیم این چیه؟می گن اینجا همون جایی است که علی اصغر رو تیر زدن،آخ ارباب ارباب،آقام آقام، حسین جان  ببین هی داریم میگیم،قربون حرم قشنگت.

دوست دارم تلافیه یه عمر محبت تو رو

برا تعجیل فرج تو حرمت دعا کنم

یه بیت رو بگم،یاد پدر مادرا،اونهایی که زیر خاک رفتن.

من سر سفره ی تو بزرگ شدم خوب میدونی

یاد بچه گی بخیر،هیئت کوچلو هامون،لخت میشدیم میرفتیم وسط کوچه دعوا می کردیم،سینه میزدیم،میگفتیم، سینه من قرمز شده،اون میگفت:سینه ی من،میگفتم من بیشتر سینه زدم اون میگفت من،دعوا میکردیم با گریه میرفتیم خونه،به مادرمون میگفتیم مادر،این جوری شده،می گفت:چرا گریه می کنید،مارو بغل میکرد،میگفت:قربونت برم،همه تون برا حسین سینه زدید،می گفت:شما حسین رو میشناسید،می گفتیم نه،می گفت:این آقا خیلی مهربونه،این آقا هرکی هرجوری سینه بزنه قبول میکنه،میگفتیم:اگه اینجوریه ما دیگه دعوا نمی کنیم،جاشه این بیت رو بخونم:

اولین خیمه ای که برات زدم

با چادر نماز مادرم بوده

چادرهای مادرامون رو  از تو خونه می آوردیم،به هم وصل میکردیم،یه حسینیه ی کوچیک درست می کردیم.

من سر سفره ی تو بزرگ شدم خوب میدونی

تا دم مرگ محاله دامنت رو  رها کنم

آخ من بدون حسین میمیرم،من اگه یه روز نگم حسین دیوونه میشم.

بریم رفقا توی صحرای کربلا،ببینیم چی برامون نوشتن.

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ به خدا اسمی قشنگ تر از اسمت ندیدم،گفت:بغل امیرالمؤمنین علیه السلام نشسته بود،اهلبیت با هم مفاخره می کردند،امام حسین علیه السلام بچه است،عشق باباست،تو بغل بابا نشست گفت:بابا. جون بابا،بابا من از تو برترام،گفت:چه طور بابا؟ گفت(امام حسین): بابای تو کیه؟ امیرالمونین گفت:بابای من ابی طالب،امام حسین گفت: ولی بابای من تویی،امیرالمؤمنین گریه کرد،گفت:مادر تو کیه؟گفت:خوب فاطمه بنت اسد،گفت:بابا مادر من زهراست،گفت:بابا داداش تو کیه؟ گفت:خوب عقیل ،جعفر،.. گفت:بابا من یه داداش حسن دارم،دنیا دیگه مثل اون نداره،تو خواهرت کیه؟ من یه خواهر دارم اسمش زینب ِ بابا،امیرالمؤمنین گفت:آره بابا بخدا تو ازمن برتری،

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ و َابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَابْنَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ.امام کاظم فرمود:به شیعیان ما بگید،هر وقت می خواستن مارو صدا بزنن،از همه ی القاب و کُنیه ها ،از همه ی چیزها بهتر،اونی که دل مارو شاد میکنه،فقط به ما بگن،یابن فاطمه. چقدر مادرشون رو دوست داشتن. اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَ ابْنَ ثارِهِ وَ الْوِتْرَ الْمَوْتُورَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ،سلام به حبیبت،سلام به زهیرت،سلام به عون و جعفر و  عبدالله و قاسمت،سلام به علی اکبر و عباست،سلام به علی اصغرت،سلام به رقیه ات،سلام به زینبت،سلام به ربابت،حسین جان عَلَیْکُمْ مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ با همه ی وجودت،می خوای آروم بگی بلند بگی،هرجوری میگی،ولی با یه دل لرزون بگو، یا اَباعَبْدِاللَّهِ

 این دل تنگم عقده ها دارد

گوئیا میل کربلا دارد

ای خدا مارا کربلایی کن

بعد از آن مارا هرچه خواهی کن

میروم بینم در کجا زینب

ناله از شمر بی حیا دارد.

او می دوید و من می دویدم.....

لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَ عَلى جَمیعِ اَهْل ِالاِْسْلامِ و َجَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِى السَّمواتِ عَلى جَمیعِ اَهْلِ السَّمواتِ فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ و َاَزالَتْکُمْ عَنْ مَراتِبِکُمُ الَّتى رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فیها و َلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْلِیاَّئِهِم یا اَباعَبْدِاللَّهِ آی حسین حسین

از آب هم مضایقه کردن کوفیان

خوش داشتن حرمت مهمان کربلا

بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید

خاتم ز قحط آب سلیمان کربلا

اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ وَ لَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنى اُمَیَّةَ قاطِبَةً وَ لَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ وَ لَعَنَ اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَ اَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ به خدا این جمله رو راست میگم: بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى لَقَدْ عَظُمَ مُصابى بِکَ فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَکَخدا معرفت من رو زیاد کن،معرفت،معرفت،  همه داد مقام معظم رهبری اینه،جوونها معرفتشون زیاد بشه،جوونها صاحب مناجات و اشک باشن،جوونها نیمه شبهاتون رو از دست ندید، تعریف می کنن:شهیدی بود،لات بود ،از اونهایی بود که قبل از انقلاب سر کوچه ها می ایستاد ،نفس امام ،حرفهای امام چهره ی امام ،آدمش کرد،سر به راه شد ،همیشه هرجا مینشست میگفت من میخوام،مثل اربابم سر از تنم جدا شه،همینجوری راه برم هی بگم حسین،بهش میخندیدن،بابا ،تو هم این چه طور شهید شدنیه،مگه میشه این جوری،قسم میخورد، میگفت:پشت خط اصلاً خبری نبود،یه دونه خمپاره و ترکش نمی اومد،دیدیم پشت سنگر یه  چفیه دستش گرفته بود هی میگفت:حسین، دیر شده،زود باش،وعده ی ما داره دیر میشه چرا داری معطل می کنی،بچه ها بهش میخندیدن، گفت:یه لحظه دیدم بدن داره بدون سر راه میره،هی  میگه حسین، حسین. به قول مقام معظم رهبری:«خدا یه معبر تنگی گذاشتی ما رو از اون رد کن»،دنیا مارو نمی خواد،ما بمونیم خودمون رو خراب میکنیم.فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَ مَقامَکَ وَ اَکْرَمَنى بِکَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ و َآلِهِ یه روزی آقا تو بیایی،پشت سر شما،پشت سر رهبرمون،همه برچمهای سرخ و سبز رو بگیریم، روش بنویسیم،یا لثارت الحسین،اون جوری کربلا رفتن صفا داره،اَللّهُمَّ اجْعَلْنى عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ،یا اَباعَبْدِاللَّهِ کسی هست تماشاچی باشه یا اَباعَبْدِاللَّهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللَّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ وَ اِلى امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلى فاطِمَةَ وَ اِلَى الْحَسَنِ وَ اِلَیْکَ ارباب باوفا،وَ اِلَیْکَ مولای اباالفضل،آقاجان فدایی هات زیادن،وَ اِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ وَ بِالْبَراَّئَةِ مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ وَ بَنى عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَ جَرى فى ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ على اَشْیاعِکُمْ بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ اَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوالاتِکُمْ وَ مُوالاةِ وَلِیِّکُمْ وَ بِالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْداَّئِکُمْ وَ النّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرآئَةِ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَ وَلِىُّ لِمَنْ والاکُمْ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداکُمْفَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى اَکْرَمَنى بِمَعْرِفَتِکُمْ وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیاَّئِکُمْ وَ رَزَقَنِى الْبَراَّئَةَ مِنْ اَعْداَّئِکُمْ اَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَآُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ اَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَآُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِهمین رو به من بدی بسه،من جای دیگه نرم،قدمهای من رو در خونه ی شما تثبیت کنن،این دنیا و اون دنیا،بخدا خیلی افتخاره،تو این دنیا تو موقعیت های اجتماعی میگن فلانی تو فلان موسسه کار میکنه؛طرف خیلی وعضش خوبه،تو بازاره، ولی تو رو میخوان نشون بدن،میگن: این رو میبینی این گریه کن امام حسینه،اون بچه هیئتیه،اون همونیه که محرم و صفری پیرهن مشکی رو در نمیاره،میگه حسین،این همنونه که دنبال یه جای تاریک میگرده بره بشینه،اونا گریه کنن اونم گریه کنه،خیلی نشونه ی بالایی است،می خواهیم که مارو از این دایره و سفره نگیرن،

وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَآُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ وَ اَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ وَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَ اِمامٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ (بِالْحَقِّ) مِنْکُمْ وَ اَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَکُمْ عِنْدَهُ اَنْ یُعْطِیَنى بِمُصابى بِکُمْ اَفْضَلَ ما یُعْطى مُصاباً بِمُصیبَتِهِ مُصیبَةً ما اَعْظَمَها  آخه کدوم مصیبتی از این بالاتر که تو نصف روز همه گلهای زینب رو سرها بالا نیزه کردن،وَ اَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِى الاِْسْلامِ وَ فى جَمیعِ السَّمواتِ وَ الاَْرْضِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى فى مَقامى هذا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْکَ صَلَواتٌ وَ رَحْمَةٌ وَ مَغْفِرَةٌ اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَماتى مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ . اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ وَ ابْنُ آکِلَةِ الَْآکبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ عَلى لِسانِکَ وَ لِسانِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فى کُلِّ مَوْطِنٍ وَ مَوْقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبِیُّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْ اَباسُفْیانَ وَ مُعوِیَةَ وَ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ عَلَیْهِمْ مِنْکَ اللَّعْنَةُ اَبَدَ الاْبِدینَ هذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَ آلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ الْحُسَیْنَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْهِ اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَ الْعَذابَ (الاَْلیمَ) اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ فى هذَا الْیَوْمِ وَ فى مَوْقِفى هذا وَ اَیّامِ حَیاتى بِالْبَراَّئَهِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ وَ بِالْمُوالاتِ لِنَبِیِّکَ وَ آلِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ اَلسَّلامُ اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلى قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً.

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ

اَللّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَ ابْدَاءْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثّانِىَ وَالثّالِثَ وَ الرّابِعَ اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَ الْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَ ابْنَ مَرْجانَةَ وَ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَ شِمْراً وَ آلَ اَبى سُفْیانَ وَ آلَ زِیادٍ وَ آلَ مَرْوانَ اِلى یَوْمِ الْقِیمَةِ

سرهارو به سجده بگذارید،سجده رفتن خیلی گره ها رو باز میکنه،تو این سجده خیلی حرفها زده میشه،وقتی سجده ای داری حرف میزنی،خیلی آدم احساس نزدیکی به خدا میکنه،

اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ الشّاکِرینَ لَکَ عَلى مُصابِهِمْ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى عَظیمِ رَزِیَّتى اَللّهُمَّ ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ

  • موافقین ۰ مخالفین ۰
  • ۲۲ تیر ۹۴ ، ۰۱:۳۵
  • ۱۴۰۵۰۳ نمایش

جمعه ها دیر زمانیست که بهتر شده اند


ندبه ها با نفس اشک زمین تَر شده اند

مثل گل ثانیه ها نبض معطر شده اند


افق امروز پُر از مستی باران زده است


جمعه ها دیر زمانیست که بهتر شده اند


اتفاق است و یا حادثه من بی خبرم


حس این حادثه ها قند مکرر شده اند


شنبه ها.... جمعه و یا هرچه که تو می خواهی


جان به لب آمده هم بال کبوتر شده اند


در دل منتظران شوق و سروریست عجیب


آسمانها و زمین حالت دیگر شده اند


رقص مهتاب گواه است یقین می آیی


عرشیان در دل مهتاب شناور شده اند


نیمه ی کامل شعبان شده و وعده ی دوست


شاهدان منتظر زمزم کوثر شده اند


آسمانها و زمین پلک زدند انگاری


لحظه ها ی فرج عشق مُیَسر شده اند

......................................................................


  • موافقین ۱ مخالفین ۰
  • ۱۳ خرداد ۹۴ ، ۱۵:۲۴
  • ۴۱۳ نمایش